محتوا
- 01. دوربین فیزیکی خود را ایجاد کنید
- 02. فاصله کانونی را تنظیم کنید و تصویر خود را قاب کنید
- 03. تنظیم پارامترها
- 04. دیافراگم F را تنظیم کنید
روش های مختلفی برای افزودن عمق میدان به تصاویر شما وجود دارد. سناریوهای مختلف راه حل های مختلفی را می طلبد. من شخصاً همیشه ترجیح می دهم تا آنجا که می توانم در دوربین انجام دهم تا میزان مورد نیاز پس از تولید را به حداقل برسانم.
هر دوربین واقعی و تنظیمات مربوط به آن به شما عمق میدان می دهند. این فاصله بین نزدیکترین و دورترین اجسام است که یک تصویر متمرکز ارائه می دهد. بیشتر اوقات مدیران هنری می خواهند به یک عمق میدان کم دست پیدا کنند ، اما نباید در این کار زیاده روی کنید. عمق میدان بعضی از تصاویر بسیار دلپذیر با زاویه باز بسیار خوب است و عالی به نظر می رسد. هنوز هم ارزش این را دارد که از عمق میدان در این عکس ها استفاده کنید زیرا واقع گرایی را افزایش می دهد ، حتی اگر خیلی ظریف تر باشد.
نکته کلیدی در کنترل عمق میدان در دوربین شما دانستن نحوه تنظیم فاصله آن است. در واقع ، فاصله آنچه در فوکوس است با تعداد f ، فاصله کانونی و میزان نزدیک بودن شی در فوکوس به دوربین تعیین می شود. ابتدا شماره f را می گیریم. هرچه عدد f کمتر باشد ، لنز دوربین بازتر می شود تا نور وارد شود. هرچه بیشتر باز شود ، فاصله کمتری برای موارد در فوکوس خواهد بود. توجه داشته باشید که برای کنترل میزان نوردهی کلی تصویر خود باید سرعت شاتر و مقادیر ISO را معامله کنید. دو چیز دیگری که روی فاصله تأثیر می گذارند فاصله کانونی و نزدیک بودن شی object در فوکوس به دوربین است. اساساً هرچه بزرگنمایی شما بیشتر باشد و هرچه جسم نزدیکتر باشد ، عمق میدان کمتری نیز خواهد داشت.
دوربین فیزیکی 3ds Max دارای تنظیمات دیگری مانند Focus Distance است که به تنظیم جلوه کمک می کند ، اما به عنوان گزینه در دوربین واقعی در دسترس نیستند. چهار مرحله زیر نحوه تنظیم این افکت را به شما نشان می دهد.
01. دوربین فیزیکی خود را ایجاد کنید
ما باید یک حجم سه بعدی ایجاد کنیم که در آن شبیه سازی ما انجام شود. این ما را قادر می سازد آنچه را که اتفاق می افتد مهار کنیم. این حجم می تواند به اندازه شومینه یا ظرفی باشد که به عنوان مثال آب را در خود نگه می دارد. برای انجام این کار به صفحه ایجاد بروید و برگه هندسه را انتخاب کنید. سپس Phoenix FD را از کشوی کشویی و PHX Simulator انتخاب کنید.
02. فاصله کانونی را تنظیم کنید و تصویر خود را قاب کنید
دوربین و هدف آن را حرکت دهید تا در موقعیت قرار گیرد. سپس در برنامه دوربین فیزیکی ، فاصله کانونی را تنظیم کنید تا ترکیب دلپذیری بدست آورید. بخاطر داشته باشید که هرچه بزرگنمایی بیشتری داشته باشید ، عمق میدان کمتری خواهد داشت. در صورت تمایل می توانید FOV را نیز جداگانه تنظیم کنید و با زدن کادر تأیید و تعیین مقدار آن را تنظیم کنید.
03. تنظیم پارامترها
از پارامتر Focus Distance استفاده کنید زیرا در مقایسه با استفاده از فاصله دوربین دوربین کنترل بیشتری می دهد: به قسمت Focus بروید و دکمه رادیویی Custom را انتخاب کنید. اگر فاصله فوکوس را تنظیم کنید ، متوجه می شوید که سه صفحه در انتهای دوربین در حال حرکت هستند. یکی از وسط کاملاً در کانون توجه قرار خواهد گرفت و سپس دو دیگر هواپیماهای نزدیک و دور کانون هستند. Add را انتخاب کرده و روی log خود در viewport کلیک کنید.
04. دیافراگم F را تنظیم کنید
اکنون تنها کاری که باید انجام شود این است که f-number را تنظیم کنید تا تعیین کند عمق میدان شما چقدر کم باشد. هرچه پایین بیایید کم عمق تر خواهد بود. هنگام تغییر عدد f ، باید صفحات کانونی را در دوربین تنظیم کنید. اگر نگران تار شدن حرکت نیستید ، می توانید سرعت تعویض نوردهی را تغییر دهید. یا می توانید به جای آن از مقدار ISO استفاده کنید.
این مقاله در اصل در جهان سه بعدی شماره 211 مجله. از اینجا بخرید
