محتوا
روزهایی را به یاد می آورید که اینترنت به قدری کند بود که بارگیری یک عکس چند دقیقه به طول انجامید ، شما باید یک ساعت قبل بدانید که می خواهید کدام آهنگ را بعد از آن در Napster گوش دهید و ویدیو کاملاً دور از ذهن بود؟ فقط حدود یک دهه و نیم پیش ، در طلوع عصر دیجیتال ، ما با هیجان به آهنگ های شماره گیری مودم های 56k که در حال تنظیم شدن به دنیای جدید بودند ، گوش می دادیم و مشتاقانه منتظر استقبال از یک مشت پیکسل بودیم.
نژاد جدید طراحی مجازی در آغاز هزاره تحت سلطه شخصیت های دوستانه ، انتزاعی و مسطح بود ، به طوری که بسیار کاهش یافته بود و تقریباً با تایپوگرافی مرز داشتند. شخصیت ها از پیکسل های بزرگ و مستطیلی شکل ساخته شده اند که گویی برای جشن گرفتن رسانه جدید روی صفحه رایانه ساخته شده اند.
در عین حال ، آنها از همه زمینه های روایی ، بیوگرافیک یا فرهنگی که کاملاً از نظر جذابیت کار نمی کردند ، اجتناب کردند. دقیقاً همین کیفیت باعث شد تا آنها بازیگران اصلی یک زیبایی شناسی جدید ، حداقل در عین حال کاملاً احساسی باشند که از آن زمان در جهان بصری گسترش یافته است.
برخی از به یادماندنی ترین شخصیت های آن زمان توسط نویسندگانی مانند Büro Destruct طراحی شده اند. آژانس طراحی گرافیک سوئیس در میان پیشگامان طراحی مجازی پیشگام بود و شخصیت های هندسی بسیار کمی را در کنار حروف چاپ جدید منتشر کرد.
درک زیبایی شناسی طراحی شخصیت از نظر ارتباط منطقی است. به طور خلاصه ، کلمه انگلیسی 'character' معنای مختلفی دارد. این یک نماد رمزگذاری شده در یک سیستم از زبان ، یک نمایش مجازی و همچنین یک شخصیت را توصیف می کند. تحقق هر سه ویژگی از ویژگیهای بارز این شخصیتهای اولیه در اینترنت بود. شخصیت ها باید به عنوان جایگزینی برای زبان عمل کنند - گویی با جذابیت جهانی خود ، می توانند از اختلافات فرهنگی و مرزهای زبانی عبور کنند ، و یک اسپرانتو گرافیکی ایجاد کنند که همه ما را در یک دهکده جهانی قرار دهد.
معنای سوم این کلمه ، شخصی سازی ، با ایده افتتاح دنیای مجازی و جدیدی در اینترنت همراه بود که گویا این شخصیت ها در خانه بودند. این پیچیده ترین مفهوم شخصیت است و ما را به این س controversال جنجالی می رساند که آیا انسان ها را می توان با آواتار به صورت گرافیکی نشان داد؟
طلسم های غیر روایی
قبل از اینکه اینترنت به شخصیت ها قلمرو جدیدی برای آبادانی بدهد ، زیستگاه طبیعی آنها عمدتا در دنیای انیمیشن یا کمیک ، به عنوان طلسم های تجاری یا بازی های ویدیویی بود. Space Invaders - یکی از اولین و نمادین ترین بازی های آنلاین برای معرفی تصاویر شخصیتی - همه چیز در مورد کم لطفی بازی فن آوری ما بود. ناشناخته به وضوح به عنوان یک نژاد بیگانه کهن و خصمانه که به دنیای ما نزدیک می شود ، نشان داده شد.
طراحی بیگانگان متشکل از انسان شکل گرفتن تعداد انگشت شماری از پیکسل ها بود ، که یک لوگوتایپ نمادین ایجاد کرد که همچنان با نسل ها ارتباط برقرار می کند. در مقابل ، نمایش گرافیکی بازیکن چیزی بیش از یک نماد پیکسلی از یک اسلحه نبود که به آسمان شلیک می کرد. ایده نمایندگی کاملاً وجود نداشت.
رمان های گرافیکی ، کمیک ها و صنعت انیمیشن جریانی بی پایان از شخصیت های نمادین ایجاد کرده اند که به طور مداوم بر فرهنگ عامه تسلط دارند. اما این ژانرها شخصیت هایشان را تحت روایت و بیوگرافی دقیق قرار می دهند. درک ما از آنها با دانش الگوهای رفتاری ، اهداف ، نیازها و تعامل آنها با دیگران هدایت می شود. اینجاست که شمایل شناسی شخصیت در اینترنت تفاوت اساسی داشت - شخصیت های اینجا فقط به ایجاد ارتباط تصویری وابسته بودند و چیزی بیش از "سلام" به ما نمی گفتند.
بریدن صدای سفید
در واقع ، شخصیت های رونق اینترنت با ایده یک طلسم تجاری اشتراکات بسیار بیشتری داشتند. تاریخچه این پدیده با مرد میشلین آغاز شد. در سال 1894 ، انبوهی از لاستیکها به یاد برادرانی افتاد که تجارت یک مرد ایستاده را بر عهده داشتند و اولین طلسمی که توسط یک شرکت بزرگتر ساخته شد ، به عنوان چهره یک مارک متولد شد.
آنچه در پی آمد ، بهمن طلسم های جدید بود. شخصیت های روی جعبه های غلات ؛ رونالد مک دونالد ، هم در لباس و هم در گرافیک. ببر Esso ، که در سقف پمپ بنزین ها متناسب است. و موجودات قطره ای شکلاتی برای M & Ms تنها چند نمونه از طلسم هایی است که امروزه در سطح جهان شناخته شده اند. طلسم پدیده ای است که از نظر ارتباط تصویری به بهترین وجه قابل درک است. تئوری موقعیت یابی که از دهه 1970 در بازاریابی غالب است ، از مثال ارتباط جمعی بالونی استفاده می کند که دسترسی هر پیامی را برای گیرنده دشوارتر می کند.
برای موفقیت یک نام تجاری ، به موقعیتی متمرکز و ساده نیاز دارد که آن را از سایر برندها متمایز کرده و باعث می شود در ذهن مصرف کننده بی نظیر باشد. فقط یک پیام مستقیم و واضح می تواند سر و صدای سفید در حال رشد بیش از حد اطلاعات را کاهش دهد تا به دست مصرف کننده برسد. و طلسم ها به عنوان شرکای اساسی در این روند تصور شده اند.
نظریه موقعیت یابی همچنین می تواند درک ما از نحوه ارتباط شخصیت ها در اینترنت را افزایش دهد. تصاویر شخصیتی که به صورت آنلاین ظاهر می شوند ، الگوی صورت کاهش یافته و حداقل را تقویت می کنند ، زیبایی شناسی که با ریشه های فرهنگ تصویر پیوند خورده است. این الگوها کلید ارتباط بدون کلمات بودند و توجه ما را به سمت وب سایت ها جلب کردند. آنها نه به عنوان شکلی از بازنمایی انسان بلکه تجسم موجوداتی هستند که در یک دنیای مجازی زندگی می کنند - آنها دروازه بان هایی دوستانه بودند و بیشتر مانند شخصیت های روایت در انیمیشن ها و کمیک ها مانند ماسک یا طلسم عمل می کردند.
البته به نظر می رسد که امروزه بیان این مانترا غیرمنتظره است. در حال حاضر ما به عکاسی و فیلم فوری عادت کرده ایم ، هر کجا و هر زمان که بخواهیم. ما در حال بارگذاری ، به اشتراک گذاری و ضرب کردن یک عکس بی پایان از عکس ها ، به تصویر کشیدن غذای خود ، حیوانات خانگی ، چهره ما هستیم. به نظر می رسد دیگر نیازی به نمایندگی کاهش یافته یا انتزاعی نیست. خوب ، همه شخصیت ها کجا رفته اند؟
حرکت به واقعیت
میل به آزادی از اینترنت در اوایل تاریخ آن وجود داشت. اسباب بازی های طراحان شهری - ترجمه مستقیم کمال گرایی دیجیتال ، با حداقل اشکال هندسی - اوج محبوبیت خود را در ابتدای هزاره مشاهده کردند.
قهرمانان مشهور غربی مانند جیمز جارویس ، پیت فاولر ، ناتان جوروویسیوس و کاوز که از پدیده ای فرهنگی که در هنگ کنگ سرچشمه می گرفت ، خارج شدند و گروهی از شخصیت ها را آزاد کردند که در وینیل جاودانه شدند و به جمع آوری های مورد جستجو تبدیل شدند.
به عنوان مقابله ای با احساس وینیل شهری غالباً استریل و تولید انبوه ، موجی از عروسک های مخمل خواب دار و دست ساز و طراح به دنبال آن به وجود آمد. از همه قابل توجه تر ، David Horvath و Sun-Min Kim’s Uglydolls ، که به عنوان پیام رسان عشق شخصی در طول رابطه بین دوری این زوج آغاز به کار کردند ، اما به یک محصول اصلی تبدیل شدند.
از آنجا ، گام بعدی آشکار رشد متناسب بود و به زودی لباس شخصیت ها از دست طراحانی مانند FriendsWithYou و Doma بسیاری از هنرمندان را ترغیب کرد شخصیت های دو بعدی خود را به دنیای واقعی ترجمه کنند.
در سال 2006 ما PictoOphanage را ایجاد کردیم ، یک خانواده 30 نفره با طراحی شخصیت های مختلف توسط هنرمندان مختلف که توسط اهدا کنندگان شخصی از دنیای دو بعدی به دنیای سه بعدی ما تبدیل شده است. با هم ، همه این استراتژی ها را می توان راهی برای انتقال دنیای مجازی اینترنت (یا به طور کلی هر تصویر مسطح) به واقعیت ما دانست. اخیراً ، بیشتر و بیشتر هنرمندان دیجیتال شروع به کشف تکنیک های آنالوگ کرده اند ، بنابراین شکاف بین دیجیتال و آنالوگ را زیر سوال می برند و حرکت به سمت دیجیتال گرایی را پیش بینی می کنند.
نینا براون و آنا هراچوک ساختارهای گرافیکی و جسارت را در هنر دقیق بافندگی به ارمغان می آورند. Roman Klonek طرح های دیجیتالی شده خود را به چاپ های هیزمی ترجمه می کند ، و Bakea برای تصاویر دیجیتالی خود از هیولاهای سه چشم تیز رنگ و قهوه ای از طریق رسانه های اجتماعی طرفداران زیادی کسب کرده است ، در حالی که علاقه واقعی او در تبدیل آنها به "تاکسیدرمی" است. هنرمندان زیادی قبل از نقاشی روی بوم ، طرح های خود را به تصویر می کشند. این لیست می تواند بی پایان باشد.
در حالی که همه این آثار ممکن است فقط به عنوان اشیا anal آنالوگ صرف تلقی شوند ، پیوندهای آنها با زیبایی شناسی یا ابزاری دیجیتالی آنها را به اظهارنظر درباره وضعیت ناپایدار هر تصویر دیجیتالی تبدیل می کند ، که قاعده آن این است: با قطع برق ، دیگر از بین نخواهد رفت. انتقال به رسانه های آنالوگ به افزایش طول عمر کمک می کند.
طلسم و هنر خیابانی
استراتژی دیگر بسیاری از هنرمندان در تلاش برای ایجاد یک شخصیت قابل شناسایی ، ساختن واژگان بصری مشترکی است که آنها با مخاطبان خود به اشتراک می گذارند. غالباً ، شخصیت ها شبیه طلسم های تجاری محبوب هستند ، با اندکی تغییرات و تغییرات ، آنها را از محصولی که در گذشته نشان می دادند ، آزاد می کند.
نقل قول ، رمیکس ، ساختارشکنی و انعکاس طلسم های تثبیت شده را می توان در طرح های جعلی محصول ژاپنی خوان مولینت یا سری های کوچک اوسیان افنیسین مشاهده کرد. در سال 2003 ، دوما نسخه کمی تغییر یافته رونالد مک دونالد را به عنوان نامزد ریاست جمهوری در زمان ورشکستگی ملی آرژانتین معرفی کرد. تبلیغات انیمیشن و مبارزات خیابانی آن از کاهش اقتصاد به تولید گوشت گاو و از بین رفتن نسل مشتاق شانس دیگر انتقاد کرد. سری آگهی های خدمات اجتماعی Illustrator Jeremyville طلسم های نمادین را نشان می دهد که با حرکات آشتی جویانه صدمه ای را که به عنوان نمایندگان مارک های مادرشان متحمل شده اند ، جبران می کند.
در سال 2013 ، Pictoplasma نصب سریال White Noise Serial را ایجاد کرد. استفاده از 500 شخصیت مختلف طراح بر روی بسته های خالی ، چیزی بیشتر از خود شخصیت ها نمی فروشید. همه این مثالها طلسم اصلی را دستکاری کرده و با تغییر جزئیات جزئی یا قرار دادن آنها در متن جدید ، باعث ایجاد معانی و معاشرتهای کاملاً متفاوت برای بینندگان می شوند.
با مراجعه به خیابان ها ، هنرمندان شهری شخصیت های متمایز خود را از جمله پلیس لندن ، Flying Förtress ، D * Face و Buff Monster مشخص کرده اند. هنر خیابانی در رقابت مستقیم با نام تجاری است - این عمل به عنوان استفاده مجدد از فضای عمومی آغاز شد که تحت تأثیر تبلیغات بصری بود.
هنرمندان خیابانی با استفاده از همان روش مارک - قرار دادن یک پیام واضح با یک طلسم - وسایل تبلیغاتی را در برابر علت آن قرار دادند. ارتباط این دو را می توان در قانون شهر پاک که سائو پائولو در سال 2006 معرفی کرد ، مشاهده کرد که در آن تبلیغات ممنوع و از فضای عمومی برداشته شد ، و همچنین همه هنرهای شهری با آن همراه بود.
این هنرمند آقای Clement شخصیت اسم حیوان دست اموز خود ، Petit Lapin را به عنوان یک شکل خرگوش عمومی ، سفید ساده و تقریباً بی خاصیت ارائه می دهد. گویی یک صفحه سفید و سفید خالی است که خود را به پیش بینی ها و آرزوهای ما ارائه می دهد. هنوز هم ، او در طول کار خود از آن به عنوان طلسم استفاده می کند. آقای کلمنت با خروجی از نقاشی ها ، کمیک ها ، مجسمه ها و اسباب بازی ها در حال ایجاد مجموعه ای رو به رشد از کارهای هنری است که به عنوان یک پوسته خالی حول یک شخصیت می چرخد.
از نقد ساختارشکنانه طلسم ، از طریق احیای فضای عمومی ، طلسم ها شروع به طلاق از انجمن های تولیدات می کنند و به جای خود ایستاده اند. این امر در مواردی آشکار می شود که شخصیت به وضوح به عنوان آلت-ایگو برای پوشاندن یا جایگزینی هنرمند عمل کند.
به عنوان مثال ، چری - خواننده گروه الکترو پاپ مجازی Studio Killers - مدتی است که به عنوان یک هویت تصویری گرافیکی در وب و در موزیک ویدئوهای متحرک در حال گردش است. هواداران به دلیل خالق واقعی او در تاریکی نگه داشته شدند.
هنگامی که هنرمند پشت سر گیلاس هنگام سخنرانی در کنفرانس پیکتوپلاسما خود را نشان داد ، وی توضیح داد که چگونه شخصیت در ابتدا به عنوان یک آلترهگو خلق شده است - خیال او از یک زن کاملا متفاوت با کلیشه های زنانه. شاید مرحله بعدی تکامل برای طلسم ها نقطه ای باشد که در آن خالق و شخصیت کاملاً غیرقابل تشخیص شده اند.
کلمات: لارس دنیک و پیتر تالر
لارس و پیتر از بنیانگذاران پیکتوپلاسما هستند ، سازمانی منحصر به فرد که در زمینه طراحی شخصیت های معاصر ، فعالیت در انتشارات ، رویدادها و نمایشگاه ها تخصص دارد. کنفرانس و جشنواره مشهور برلین امسال دهمین سالگرد تأسیس خود را جشن می گیرد. این مقاله در اصل در شماره 227 هنرهای رایانه ای منتشر شده است.
