محتوا
- طراحی در جوانی برای شما چه معنایی داشت - آیا به عنوان یک حرفه احتمالی به آن نگاه می کردید؟
- کجا طراحی خواندید و دوره شما چه چیزهایی را به شما یاد داد؟
- شما با بزرگ گیاه لوبالین کار کردید - این تجربه چگونه بود و چه چیزی از آن گرفت؟
- شما پس از 11 سال حضور در پانتئون و تقریباً 2000 جلیقه کتاب ، استودیوی شخصی خود را تأسیس کردید - چه چیزی شما را ترک کرد؟
- از تجربه خاطره انگیز مشتری برای ما بگویید از زمانی که برای اولین بار به تنهایی راه افتادید. چگونه نگرش شما نسبت به "تجارت" طراحی شکل گرفت؟
- آیا شما یک فرد طراحی صفحه هستید یا یک رایانه شخصی هستید؟ به عنوان مثال چگونه یک طرح آرم ایجاد می کنید؟
- شما یک نویسنده خوب چاپ شده هستید [همراه با شوهر فیلی ، استیون هلر]: نوشتن چه کاری برای شما انجام می دهد که طراحی نمی کند؟
- Elegantissima تک نگاری سال گذشته شما است - برجسته ترین نکات برجسته شخصی شما در این زمینه چیست و آیا جمع آوری آن چالش برانگیز است؟
- شما از آن زمان این مجموعه را با یک نمایشگاه با همکاری کوین او کالینگ ، طراح صحنه ، به صورت زنده برده اید. چگونه با هم کار کردید؟
- نام تجاری و طراحی بسته بندی رستوران و غذا همان چیزی است که بیشتر از همه برای آن تجلیل می شوید - آیا چیزی وجود دارد که واقعاً دوست ندارید بخورید؟
لوئیز فیلی از پیشگامان چیزی کم ندارد. او کار خود را زیر نظر عظیم هرب لوبالین آغاز کرد. او بین سالهای 1978 و 1989 به عنوان مدیر هنری Pantheon Books نزدیک به 2000 کت کتاب زیبا و منحصر به فرد طراحی کرد.
وی بعداً Louise Fili Ltd را تاسیس کرد ، استودیویی که مسئول طراحی و بسته بندی آرم برای مارک هایی از جمله Good Housekeeping ، Crane & Co. و مونوگرام Tiffany بود. تاکنون ، وی از انجمن تصویرگران ، باشگاه مدیران هنری نیویورک افتخارات دریافت کرده و به تالار مشاهیر مدیران هنری راه یافته است.
و علی رغم این صعود ستاره ای به دنیای مارک تجاری ، کارهای فیلی بخاطر ساخت آن جشن گرفته می شود. تصویرگری و خوشنویسی او همیشه به طرز مجذوبانه ای تصفیه می شود و ارادت او به دنیای مارک غذایی نشان دهنده علاقه یک زندگی به علم غذا است.
در سال 2012 یک مونوگرافی ، Elegantissima: The Design and Typography از لوئیز فیلی ، منتشر شد که نمایانگر مجموعه ای از سازش بدون سازش از یک خلاق واقعاً متمایز بود.
طراحی در جوانی برای شما چه معنایی داشت - آیا به عنوان یک حرفه احتمالی به آن نگاه می کردید؟
من همیشه به طراحی علاقه داشتم ، حتی قبل از اینکه بفهمم چیست.من به عنوان یک کودک چهار ساله ، شبانه و به یواشکی شکل حروف را به دیوار بالای تختم می تراشیدم.
در هشت سالگی به ذهنم خطور کردم که می خواهم رمان نویس باشم و تمام انرژی خود را صرف طراحی جلد می کنم ، سپس علاقه خود را برای نوشتن کتاب از دست می دهم.
وقتی در دبیرستان بودم ، برای قلم Osmiroid که در پشت مجله The New Yorker تبلیغ شده بود ، فرستادم و به خودم خوشنویسی آموختم.
به زودی دست نوشته های روشن از شعر باب دیلن می ساختم تا به همکلاسی هایم بفروشم. من هنوز نمی دانستم طراحی گرافیک چیست. در آن زمان این هنر تجاری نامیده می شد - اصطلاحی کاملا غیرجنسی.
کجا طراحی خواندید و دوره شما چه چیزهایی را به شما یاد داد؟
من در کالج Skidmore در رشته هنر تحصیل کردم ، جایی که اگر نمی توانستید نقاشی کنید ، آنها می گویند شما "گرافیک گرا هستید".
آن زمان بود که همه چیز برای من جمع شد: خوشنویسی ، ساختن کتاب ، عکاسی از علائم - سرانجام متوجه شدم که همه چیزهایی که دوست داشتم در واقع طراحی گرافیکی بودند.
من عاشق ساختن کتاب ، استفاده از نوع فلزی یا خوشنویسی بودم. پروژه نهایی من یک کتاب آشپزی ایتالیایی با دست نوشته بود.
شما با بزرگ گیاه لوبالین کار کردید - این تجربه چگونه بود و چه چیزی از آن گرفت؟
این تجربه خارق العاده ای بود که برای Herb کار می کرد ، جایی که توجه به تایپوگرافی با آنچه که من تجربه کرده ام متفاوت بود. دفتر من از نظر جسمی نزدیک به Herb بود ، که به من این فرصت بی نظیر را داد تا شاهد روند تفکر او باشم.
تماشای طراحی او از یک طرح مسحورکننده ، و یک برداشت مهم برای من بود.
شما پس از 11 سال حضور در پانتئون و تقریباً 2000 جلیقه کتاب ، استودیوی شخصی خود را تأسیس کردید - چه چیزی شما را ترک کرد؟
در پانتئون مأموریت داشتم اثبات کنم که کت کتاب برای جلب توجه شخص فریاد نمی کشد. فکر می کنم جلدی که برای The Lover ساخته ام بهترین نمونه آن است.
پسرم متولد شد و پانتئون به من سه ماه مرخصی و یک دستگاه فکس داد. من قبلاً یک استودیو در خانه داشتم ، یک لیست از مشتریان صنعت چاپ کتاب و علاقه به تنوع بخشی. فهمیدم که دیگر نیازی به بازگشت به پانتئون نیست.
از تجربه خاطره انگیز مشتری برای ما بگویید از زمانی که برای اولین بار به تنهایی راه افتادید. چگونه نگرش شما نسبت به "تجارت" طراحی شکل گرفت؟
هنگامی که من برای اولین بار شروع به طراحی برای رستوران کردم ، فهمیدم که این نقطه مقابل قطب انتشار است. من خودم را درگیر معامله با مشتریانی کردم که فقط از باندبازی کوتاه بودند. وقتی به سختی هایی که با مشتری دیگری داشتم اشاره کردم ، یک رستوران دار مستقیم به چشم من نگاه کرد و گفت: "لوئیز ، برای چه به یک وکیل رفتی؟ چرا به من نیامدی؟"
فهمیدم که الف) شوخی نمی کند و ب) این اولین کلماتی است که دون کورلئونه در پدرخوانده گفته است. این واقعاً دنیای دیگری بود. از طرف دیگر ، من همیشه یک میز داشتم.
آیا شما یک فرد طراحی صفحه هستید یا یک رایانه شخصی هستید؟ به عنوان مثال چگونه یک طرح آرم ایجاد می کنید؟
طراحی برای من هیجان انگیزترین قسمت این فرآیند است. پتانسیل بسیار زیادی در یک طرح آزاد اما متفکرانه در نظر گرفته شده وجود دارد. من آرمها را به همان روشی که سالها جلد کتاب را طراحی می کردم ، طراحی می کردم: با یک صفحه ردیابی و مداد می نشستم ، یک مستطیل می کشیدم و شروع به نوشتن کتاب می کردم ، صفحه به صفحه ، اجازه می دادم کلمات صحبت کنند به من
پس از مدتی از یک جنجال از خط خط به یک نوع درمان تصفیه شده تر تبدیل می شود. می فهمیدم که این یک نوع حروف است که وجود ندارد و پس از آن باید برنامه ریزی کنم که چگونه برای ایجاد آن بروم.
شما یک نویسنده خوب چاپ شده هستید [همراه با شوهر فیلی ، استیون هلر]: نوشتن چه کاری برای شما انجام می دهد که طراحی نمی کند؟
من چندین کتاب با استیو در زمینه تایپوگرافی و طراحی بر اساس مجموعه های متعدد خود انجام داده ام. اخیراً من کتابهای خودم را در مورد ایتالیا کار می کردم ، که بسیار لذت می برم. من کتابی دارم که قرار است به زودی بر روی عکسهای خود از تابلوهای مغازه ها و رستوران های ایتالیا فشار بیاورم ، که بیش از 30 سال است که آنها را ثبت کرده ام. بعد از آن پاریس می آید!
Elegantissima تک نگاری سال گذشته شما است - برجسته ترین نکات برجسته شخصی شما در این زمینه چیست و آیا جمع آوری آن چالش برانگیز است؟
هیچ کاری به اندازه انجام تک نگاری خود استرس زا یا احساساتی نیست - قبل از اینکه یک تریلر فیلم را دوست داشته باشید ، چشم به هم زدن زندگی و حرفه خود را ببینید. این همچنین بیشترین متنی بود که من تا به حال نوشته ام - و به صورت اول شخص ، که همیشه بسیار پر زرق و برق به نظر می رسد.
اما کنار هم قرار دادن این فرصت به من این فرصت را داد تا از منظر شغلی ام را ببینم ، کاری که قبلاً هرگز انجام نداده بودم. من از این تجربه چیزهای زیادی آموختم و اکنون راحت تر از نوشتن احساس می کنم - و حتی گاهی اوقات از آن لذت می برم!
شما از آن زمان این مجموعه را با یک نمایشگاه با همکاری کوین او کالینگ ، طراح صحنه ، به صورت زنده برده اید. چگونه با هم کار کردید؟
از من برای اولین نمایشگاه گذشته نگر دعوت شدم و تنها راهی که می توانستم انجام آن را تصور کنم ایجاد یک سری از محیط های اتاق است - آشپزخانه ای که مملو از بسته بندی مواد غذایی است. کتابخانه ای از طرح های کتاب. یک بیسترو با منو ، کارت ویزیت ، کبریت و بطری های شراب ؛ و در آخر یک سالن مجلسی برای پوشیدن لباس های صمیمی.
من این ایده را برای کوین توضیح دادم ، که این ایده را گرفت و کار 40 ساله من را به یک خانه چند اتاقه تبدیل کرد ، هر محیط با رنگ خاص خود.
یک دیوار آشپزخانه آفتابی با رنگ زرد آفتابی با الگوهای Irving Farm دارای یک یخچال دکو با ژلاتو در داخل و یک قنادی بیسکوتی ، مربا و کراکر است.
کاناپه غش بنفش با نامه هایی پلمپ شده با تمبرهای Love و یک غفلت Hanky Panky پراکنده شده است. یک کتابخانه قرمز عمیق با شومینه روشن ، و دو لیوان شراب قرمز بالای یک میز بیسترو فرا می خواند. این یک نصب شگفت انگیز بود - من می خواستم در آنجا زندگی کنم.
نام تجاری و طراحی بسته بندی رستوران و غذا همان چیزی است که بیشتر از همه برای آن تجلیل می شوید - آیا چیزی وجود دارد که واقعاً دوست ندارید بخورید؟
باید بگویم که اگر محصول را دوست نداشته باشم ، پروژه بسته بندی را قبول نمی کنم. طراحی چیزی که از آن احساس خوبی ندارم دشوار خواهد بود. من دوست دارم همه چیز را بخورم ، به غیر از غذاهایی که من را دوست ندارند ، و هر چیزی که حاوی لبنیات باشد.
کلمات: تام دنیس
آخرین کتاب لوئیز فیلی ، Grafica della Strada: The Signs of Italy (مطبوعات معماری پرینستون) در اکتبر 2014 منتشر می شود. این مقاله در شماره 225 هنرهای رایانه ای چاپ شده است.
